Uwielbiam być filozofem! Amelia ( 6 lat)
Myślę, więc filozofuję – Alex ( 5 lat)
Jest materialna i niematerialna strona człowieka, i ta materialna umiera, czyli przemija, a ta niematerialna opuszcza materiał, wyrywa się i leci do góry – Franek ( 7 lat) – Czy człowiek przemija?
Byłbym szczęśliwy, gdyby cały świat został zrobiony ze słodyczy  Julek (6 lat)
Kim kiedyś będę? Piłkarzem, a na emeryturze filozofem! Adam (8 lat)
Wszystkie istoty, które się ruszają, ruszają się ze swej woli – Zosia ( 6 lat)
Dobro daje dobro – Jan ( 11 lat )
Dobro to kwestia sporna – Jakub ( 12 lat)

W dniach 7 – 8 stycznia 2014 r. w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Pelplinie odbyły się pogadanki filozoficzne na temat: „Dobro – Jak rozumiem?”. W spotkaniach wzięli udział uczniowie z Zespołu Kształcenia i Wychowania nr 1 w Pelplinie i Zespołu Kształcenia i Wychowania w Rudnie.

Pracownię Filozoficzną Eureka założyłam w marcu 2013 roku w Warszawie, z myślą o dzieciach, by wykorzystując dialog filozoficzny ułatwiać im uzyskać poznawczą samodzielność oraz wspierać ich dążenia do budowania całościowego obrazu świata oraz odnajdywana własnego miejsca w zmieniającej się współczesnej rzeczywistości.

Czy warto zastanawiać się w filozoficzny sposób nad światem, czyli dokonać oglądu rzeczy z możliwie każdej strony, próbowały tego dociec dzieci z klas I i III Szkoły Podstawowej nr 1 w Pelplinie oraz Szkoły Podstawowej w Rudnie.

Dzieci ochoczo przystąpiły do dyskusji, bez skrępowania, z otwartymi głowami zaczęły ustalać definicję poszczególnych słów: pogadanki filozoficzne z Eureką, i tak ustaliły, że pogadanki to luźna pogawędka, rozmowa, a nawet zabawa; filozoficzny, to coś, co jest związane z filozofią (Agata), coś umysłowego ( Tymek); eureka to zwycięstwo, wiem, odkryłem, to radosny okrzyk, Natasza nawet pokusiła się o porównanie eureki do pana, który pisze wierze dla dzieci :-).
Większość dzieciaków po raz pierwszy spotkała się z pojęciem filozofii, lecz wiadomo, że to dzieci są najlepszymi filozofami, więc i tym razem poszło nam jak z płatka, rozmowom nie było końca, kreatywne podejście do tematu, nieograniczone myślenie: Dlaczego ślimak zostawia śluz?, Dlaczego ośmiornica wypuszcza atrament? Dlaczego osy są dobrem, skoro żądlą? Między innymi na takie sformułowane przez siebie pytania, mali filozofowie starali się odpowiedzieć. Każdy chciał, aby jego pytanie było dyskutowane.
To najwspanialszy etap zajęć, kiedy oczy i uszy otwierają się, na twarzach dzieci pewnych tego, że to co mówią jest ważne i ciekawe, gości uśmiech.
Dzieci przekonały się, że warto zastanawiać się na prostymi rzeczami, bo tak jak Archimedesowe odkrycie, dziś wydające się nam proste, ułatwiło ludziom życie, i doprowadziło do dalszego rozwoju ludzkości, może i nam uda się spojrzeć na przedmioty i zdarzenia w nowy niespotkany dotąd sposób.
Styczniowym filozofami zostali Weronika z Polski, za łatwość abstrakcyjnego myślenia i za podanie przykładu dobra niematerialnego – sukces, i Filip z Pelplina, za szybką i precyzyjną odpowiedź z czym kojarzy się filozofia – z mądrością!

Dziękuję wszystkim za czynny udział w pogadankach, a szczególnie: Wiktorii, Nikodemowi, Olkowi, Oliwierowi, Weronice, Tymkowi, Agacie, Paulinie, Oskarowi, Jakubowi, Amelii, Oliwii, Sewerynowi, Joachimowi i Zuzi.

O metodzie

Pogadanki są prowadzone wg metody Lipmana, której głównym celem jest wykształcenie u uczestników umiejętności samodzielnego myślenia za pomocą krótkich opowiadań, metoda bazuje na wrodzonej dociekliwości dziecięcej oraz ciekawości świata, który je otacza.

Zaletą tego typu zajęć jest nabycie przez dzieci umiejętności wiązania faktów oraz korzystania z nich. Metoda Lipmana przygotowuje dzieci do dalszego zdobywania wiedzy. Potencjał, który jest aktywowany wcześnie, łatwo daje wyłonić pasjonatów poszczególnych dziedzin.

Osoby zainteresowane tematem zapraszam na naszą stronę www.pracownia-filozoficzna.pl oraz FanPage na FB/Pracownia Filozoficzna Eureka