W roku 1929, pragnąc zniszczyć warstwę majętnych chłopów, Józef Stalin nakazał skolektywizować wszystkie ukraińskie gospodarstwa rolne. W kolejnych latach przez ukraińskie wsie przetoczyła się brutalna radziecka kampania konfiskat, terroru i morderstw. Resztki żywności pozostałe po rekwizycjach nie wystarczyły do wyżywienia ludności. W rezultacie nastąpiła klęska głodu, w czasie której zmarło blisko siedem milionów Ukraińców.

Ta poruszająca relacja człowieka, który przetrwał wielki głód na Ukrainie, jest opisem codziennej konfrontacji młodego Mirona Dolota z beznadzieją i śmiercią – bezradności wobec aresztowań i maltretowania rodziny oraz przyjaciół – a także jego dorastania, któremu towarzyszyła coraz bardziej dojmująca świadomość absolutnej kontroli sprawowanej przez Sowietów nad życiem jego i rodaków.

To także opowieść o zachowaniu godności w obliczu barbarzyńskich poczynań i poniżenia, a także akt oskarżenia wymierzony w ten rozdział radzieckiej historii, którego istnieniu rosyjscy przywódcy wciąż jeszcze zaprzeczają.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Źródło opisu i okładki: empik.pl